Tuwaang Epiko Ng Mga Bagobo Pdf Download

Tuwaang: Ang Epikong Bayan ng mga Bagobo

Tuwaang ay isang epikong bayan ng mga Bagobo, isang katutubong pangkat sa Mindanao. Ito ay nagsasalaysay ng mga pakikipagsapalaran at kabayanihan ni Tuwaang, ang pinuno ng Kuaman. Ang epiko ay binubuo ng iba't ibang mga kuwento na may kinalaman sa buhay ni Tuwaang at ang kanyang pakikisalamuha sa iba pang mga tauhan at mga nilalang. Ang epiko ay naglalaman din ng mga aral at kaugalian ng mga Bagobo, pati na rin ang kanilang paniniwala at mitolohiya.

DOWNLOAD: https://byltly.com/2w4cua

Ang epiko ni Tuwaang ay hindi nakasulat sa papel, kundi ito ay binibigkas ng isang manlilikha o manunula na tinatawag na magsusurat. Ang magsusurat ay gumagamit ng isang instrumentong pangmusika na tinatawag na patung o sinaunang gong upang makapagbigay ng himig at ritmo sa kanyang pagtula. Ang magsusurat ay dapat na may malawak na kaalaman sa kasaysayan, kultura, at tradisyon ng mga Bagobo, at marunong din siyang mag-imbento ng mga bagong pangyayari at tauhan upang gawing mas kaakit-akit ang kanyang pagkukuwento.

Ang epiko ni Tuwaang ay may iba't ibang mga bersyon, depende sa lugar, panahon, at estilo ng magsusurat. Ngunit ang pinakakilalang bersyon ay ang sinulat ni E. Arsenio Manuel noong 1955, batay sa pagkukuwento ni Anding Inday, isang magsusurat mula sa Bansalan, Davao del Sur. Ang bersyon ni Manuel ay binubuo ng tatlong bahagi: Tuwaang Attends a Wedding, Tuwaang and the Young Man of Pangumanon, at Tuwaang and the Maiden of the Buhong Sky.

Tuwaang Attends a Wedding

Ang unang bahagi ng epiko ay tungkol sa pagdalo ni Tuwaang sa kasal ng dalaga ng Monawon. Sa daan patungo sa kasalan, nakasalubong niya ang dalaga ng Batooy na hinahabol ng isang malaking ibon na tinatawag na Manama. Tinulungan ni Tuwaang ang dalaga at pinatay ang ibon gamit ang kanyang gintong salumpuwit o gintong plawta. Naging magkaibigan sila ng dalaga at nagkasundo silang magkasama sa kasalan.

Sa kasalan, nakita ni Tuwaang ang dalaga ng Monawon na siyang pakakasalan ng binata ng Tubigan. Naisip ni Tuwaang na mas karapat-dapat siya sa dalaga kaysa sa binata. Kaya naman hinamon niya ang binata sa isang labanan upang makakuha ng karapatan sa dalaga. Naglaban sila gamit ang kanilang mga agimat o anting-anting. Si Tuwaang ay may agimat na nagbibigay sa kanya ng lakas at bilis, habang si binata naman ay may agimat na nagbibigay sa kanya ng kakayahang lumipad at magpalit-palit ng anyo.

Matagal silang naglaban hanggang sa mapagod sila pareho. Naisip ni Tuwaang na subukan ang agimat ng binata. Kumuha siya ng isang balahibo mula sa ibon na pinatay niya kanina at ginamit ito upang lumipad at habulin ang binata. Nakahuli siya sa binata at inihagis ito pababa. Ngunit bago tumama ang binata sa lupa, dumating ang isang bathala na tinatawag na Mandarangan. Sinabi ni Mandarangan na ang naglalaban ay magkadugo, at si Tuwaang ay ang nawawalang anak ng hari ng Tubigan. Pinagbati niya ang dalawa at pinayagan niya si Tuwaang na pakasalan ang dalaga ng Monawon.

Tuwaang and the Young Man of Pangumanon

Ang ikalawang bahagi ng epiko ay tungkol sa paghahanap ni Tuwaang sa isang minamahal. Isang araw, narinig niya ang isang tinig na nagsasabi na may isang dalaga sa Pangumanon na naghihintay sa kanya. Sinundan niya ang tinig at nakarating sa Pangumanon, isang lugar na puno ng mga bulaklak at mga ibon. Doon niya nakita ang dalaga na siyang tinig na kanyang narinig. Nagkagustuhan sila agad at nagkasundong magpakasal.

Ngunit bago sila makapagpakasal, kailangan nilang humarap sa mga pagsubok na ibibigay ng ama ng dalaga, ang binata ng Pangumanon. Ang una nilang pagsubok ay ang pagtugtog ng gintong bansi o instrumentong pangmusika na may kakayahang magpabago ng panahon. Ang ikalawa nilang pagsubok ay ang pagluluto ng isang masarap na pagkain gamit ang mga sangkap na ibinigay ng binata. Ang ikatlo nilang pagsubok ay ang pag-akyat sa isang mataas na bundok na mayroong isang malaking ahas na bantay.

Nakayanan ni Tuwaang ang lahat ng mga pagsubok gamit ang kanyang talino, lakas, at agimat. Nasiyahan ang binata sa kanyang ginawa at pinayagan niya silang magpakasal. Ngunit bago sila makapagpakasal, dumating ang isang malaking ibon na tinatawag na Langawon. Kinuha nito ang dalaga at dinala sa kanyang lungga sa Buhong na Langit. Sinundan ni Tuwaang ang ibon gamit ang kanyang gintong salumpuwit at lumipad patungo sa Buhong na Langit.

Tuwaang and the Maiden of the Buhong Sky

Ang ikatlong bahagi ng epiko ay tungkol sa pakikipaglaban ni Tuwaang sa iba't ibang mga nilalang sa Buhong na Langit upang makuha ang dalaga mula kay Langawon. Sa Buhong na Langit, nakipaglaban siya sa mga sumusunod:

• Ang limampung ulo ng ahas na nagbabantay sa pintuan ng lungga ni Langawon.

• Ang apatnapung ulo ng aso na nagbabantay sa loob ng lungga ni Langawon.

• Ang tatlong ulo ng dragon na nagbabantay sa silid kung saan nakakulong ang dalaga.

• Ang sarili ni Langawon, na may kakayahang magpalit-palit ng anyo.

Nakayanan ni Tuwaang ang lahat ng mga labanan gamit ang kanyang gintong salumpuwit at agimat. Nakita niya ang dalaga at sinubukang alisin ang kadena na nakatali sa kanyang leeg. Ngunit hindi niya ito mabuksan dahil ito ay may agimat din. Kailangan niyang makakuha ng susi mula kay Langawon upang mabuksan ito.

Naghintay siya hanggang sa bumalik si Langawon sa kanyang tunay na anyo, isang malaking ibon. Nakipaglaban siya rito at nakakuha ng susi mula sa kanyang tuka. Binuksan niya ang kadena at iniligtas ang dalaga. Ngunit bago sila makatakas, dumating ang isang bathala na tinatawag na Tagavayen. Sinabi Sinabi ni Tagavayen na siya ang tunay na ama ng dalaga, at siya ang nagbigay ng agimat sa kanyang kadena. Sinabi niya rin na si Langawon ay ang kanyang anak na nagrebelde sa kanya at nagtangkang agawin ang dalaga. Pinuri niya si Tuwaang sa kanyang katapangan at kagalingan, at pinayagan niya silang magpakasal. Binigyan niya sila ng isang bahay sa Buhong na Langit, at doon sila nanirahan nang masaya.

Ang epiko ni Tuwaang ay isang mahalagang bahagi ng panitikan at kultura ng mga Bagobo. Ito ay nagpapakita ng kanilang mga kaugalian, paniniwala, at mitolohiya, pati na rin ang kanilang mga pangarap, pag-asa, at pagmamahal. Ang epiko ay isang paraan ng pagpapahayag ng kanilang pagkakakilanlan bilang isang katutubong pangkat sa Mindanao.

Kung nais mong basahin ang buong teksto ng epiko ni Tuwaang, maaari mong i-download ang PDF file dito: [Tuwaang: Ang Epikong Bayan ng mga Bagobo]. Ito ay isinalin sa Filipino ni E. Arsenio Manuel mula sa orihinal na salitang Bagobo. Sana ay magustuhan mo ang pagbabasa ng epiko ni Tuwaang.